Is het schaamte?

Is het schaamte?

“Ik weet niet wat het is waardoor vrouwen het kennelijk lastig vinden naar voren te komen als er iets is gebeurd. Is het schaamte?”

Een uitspraak van John de Mol in de aflevering van BOOS waar ik net met samengetrokken maag naar heb gekeken.

Is het schaamte?

Ik word boos van de vraag. Ik word boos van wel meer dat er gezegd wordt. Ik word boos van het feit dat dit zo verdomd normaal is. Ik word boos van de vragen in mijn hoofd. Van mijn eigen neiging om te bagatelliseren.

Is het schaamte?

Ik vraag me af, waarom ik zoveel van de dingen die ik heb meegemaakt nooit heb gedeeld. Omdat ik me schaam? Omdat ik me schuldig voel? Omdat ik dacht: dat hoort er nu eenmaal bij? Waarom wil ik ook nu zeggen: maar wat ik heb meegemaakt waren maar kleine dingen hoor. Niets bijzonders…

Is het schaamte?

Ik leerde dat het voor mij onveilig was om in het donker over straat te gaan. Ik moest me beschermen voor mannen met kwade bedoelingen. Ik leerde het normaal te vinden dat ik op straat werd nagefloten, er naar me gesist werd of “Hé kuthoer”, geroepen. Ik leerde dat ik dat moest negeren. Ik leerde dat het nu eenmaal zo is dat jongens in de discotheek de hele tijd in je billen knepen. Ik leerde continu achterom kijken, afstand houden en besloot dan maar helemaal niet meer uit te gaan. Ik leerde dat je ongepaste opmerkingen moet weglachen.

Ik leerde dat IK me moest aanpassen.

Is het schaamte?

John wil alle vrouwen op het hart drukken om zich uit te spreken, want dan en dan alleen had hij iets aan deze situatie kunnen doen. Als wij vrouwen ons anders hadden gedragen.

Ik weet even niet meer wat ik nog moet zeggen. Maar dat we als land nog zo’n lange weg hebben te gaan. Ja, daar schaam ik me wel voor.

Photo by Andre Hunter on Unsplash