Opnieuw en opnieuw

Opnieuw en opnieuw

Terugkerend

Hardnekkig

Opnieuw en opnieuw

Het bootje weer tegen de stroom in laten varen.

Het elastiek dat terugspringt naar zijn oude vorm.

Hetzelfde rondje op de gebaande paden.

En dan die gedachte: wat ben je toch stom.

Terugkerend

Hardnekkig

Opnieuw en opnieuw

Verstoppen voor de wereld in het donkerste hol.

Vertoeven voor uren in de labyrinten van het net.

Verbeelden dat daarmee de draaikolk zal keren.

Als je het midden kan vinden, dan ben je gered.

Terugkerend

Hardnekkig

Opnieuw en opnieuw

Net als je denkt dat de storm maar blijft razen.

Blaast de wind het bootje naar de andere kant.

Is de uitgang vanaf de toren veel dichterbij.

Vindt het water zijn weg naar de eeuwige brand.

Terugkerend 

Hardnekkig 

Opnieuw en opnieuw


Photo by Dan Asaki on Unsplash

Previous
Previous

Samen en toch vrij

Next
Next

Mijn schulp