Stortvloed

Stortvloed

Ik open mijn laptop. Het is maandagochtend half tien en het is tijd om mijn eerste verhaal te schrijven. Nou ja, mijn eerste verhaal van deze nieuwe challenge. De eerste van de tweehonderd verhalen die ik komend jaar ga schrijven. Mijn hoofd, mijn lijf en mijn hart barsten van de woorden, gevoelens en dromen die ik allemaal op papier wil zetten. Appeltje eitje dus, dat eerste verhaal staat zo online. 

Dacht ik.

Dacht ik maar heel even, want al na de eerste drie zinnen open ik alweer een nieuw document. En weer één en weer één. Ik schrijf over de liefde, over falen en over onneembare drempels. Twee zinnen, drie zinnen en dan snel weer door. Ik wil het allemaal in woorden vangen: de twijfels, de angst en het geluk. Zo hup, even op de maandagmorgen. Waarom lukt dat dan niet?

Ik open het vierde document en begin opnieuw te typen, als de wijze lessen van master storyteller Yvette weer langzaam boven komen drijven. Nee, dat is te mooi uitgedrukt. Het is meer dat er in mijn hoofd een groot zwart bord met roze neonletters driftig heen en weer knippert: NIET ALLES IN ÉÉN KEER, NIET ALLES IN ÉÉN KEER, NIET ALLES IN ÉÉN KEER.

Ik zie de tekening op de flapover met de grote bak vol verhalen, die ik zo bam op jullie, mijn lezers, probeer uit te storten. Ik zie jullie vervolgens één voor één verdrinken, verstikken of gewoonweg verplettert worden door het geweld van die stortvloed. Ik zie hoe jullie naar adem proberen te happen als een vis op het droge, hoe jullie.. Okay, okay ik overdrijf een beetje, but you get the point.

Inmiddels zit ik met een grote glimlach naar de zinnen op mijn scherm te kijken, want man, man, man wat heb ik dit gemist. Het spelen met de woorden, het zien ontstaan van het verhaal en de joy van de flow als het gaat stromen. Dus ja: ik ben ook nog bezig met de liefde, leef met een angst om niet goed genoeg te zijn en loop nog wel eens tegen ogenschijnlijk onneembare drempels aan, maar die verhalen komen later wel. 

Voor vandaag is dit goed genoeg.

Dag één van een een jaar vol verhalen.

Lekker, ik ben er weer.


Photo by Stormseeker on Unsplash

Previous
Previous

Gespannen kaken

Next
Next

I am Didy and I’m an artist